23 mei 2015
Ons nieuwe projectje is de voortuin. Nouja, voortuintje. En dat heeft wat voeten in de aarde. Het begon met een uit de kluiten gewassen struik die zowel ons tuinpad als de border van de buurman overwoekerde. Die hebben we teruggesnoeid, maar het werd er niet fraaier op. De maat was vol. De struik moest eruit. En als we dan toch bezig zijn, dan maar meteen een hele nieuwe voortuin.
Mijn ouders wisten raad, want slopen kunnen wij Harmsen’s wel. En Larooij’s misschien nog wel beter, zo blijkt. Dus de volgende avond lag de struik in de kliko. Nouja, twee kliko’s. Wat een ruimte! Ik zou dansjes doen als ik niet elke ochtend zo’n haast had. Alleen lijkt die postzegel plotseling een stuk groter. Het projectje is een project geworden.
En toen moesten de stenen eruit. Pardon, moeten de stenen eruit. Want daar loopt project voortuin tijdelijk even vast. Ik dacht; Die zet ik even gratis-af-te-halen op Marktplaats, dan ben ik er zo vanaf. Nou, mooi niet. Ik raak die krengen aan de straatstenen niet kwijt.
‘Ah joh, even in een aanhangwagentje en naar de stort ermee!’, adviseerde collega M. Tuurlijk, welke aanhangwagen? ‘Ah joh, die leen je even ergens, of die huur je voor een uurtje!’ Goed plan, gaan we doen! ‘Heb je wel een trekhaak?’, vroeg M. Trekhaak? Nee, hoezo? Oooowww ja…
Komen we weer uit bij het gebrek aan spullen. Wij niet-handige mensen hebben geen toegang tot spullen. Die behoren namelijk toe aan de handige mensen van deze wereld. En die verenigen zich in handige vriendengroepjes. Handige vriendengroepjes die elkaar alle spullen uitlenen. Maar pas op dat je de spullen niet aan niet-handige mensen uitleent! Nee, jullie laten ons niet-handige mensen gewoon 14x naar de stort rijden met steeds 6 stenen in de kofferbak. Vertel eens, staan jullie ons dan achter een boompje stiekem uit te lachen ofzo? Kijk, die stakkers! Die rijden 14x heen en weer!
Ik snap het wel. Wat kunnen wij nu voor jullie terugdoen? Gelukkig ken ik twee handige uitzonderingen die ons wel helpen: Handig vriendinnetje D. en haar handige vriend T.
Wat voel ik me altijd klunzig als ik zie hoe ze met het grootste gemak een badkamer aanleggen, wastafelmeubel met steigerbuizen maken, een creatief wijnrek inbouwen en hun balkon twee keer zo groot maken. Alles even stijlvol, netjes en waterpas. Ze bedenken het, ze maken het. Diep respect. Wij zien onszelf een beetje als hun liefdadigheidsprojectje. Rijke mensen hebben een Foster-Parents-kindje, D. en T. hebben ons. Ik heb al gevraagd of ze ons bij willen staan in project voortuin. Doen ze niet moeilijk over. Voor hen blijkbaar een kleine moeite, voor ons een enorme opluchting.
En wij zijn dan niet handig, maar ook wij hebben zo onze Unique Selling Points. Wij trakteren bijvoorbeeld graag op sushi, tapas of andere etentjes. We komen graag de poes knuffelen tijdens de vakantie. Niels maakt dingen met apps, kan een logo ontwerpen, sjouwen, slopen en downloaden wat je maar wilt. Ik help met sollicitatiebrieven, gedichtjes, leid bruiloften in goede banen en organiseer dingen. En misschien… Willen we ons best een avondje over kleine Q. ontfermen.
Zo heeft iedereen z’n kwaliteiten, toch?
Dus we zien jullie als er de voortuin gefixt moet worden. Maar nu eerst 14x heen en weer naar de stort…
Recente reacties