28 februari 2011.
Ik ben een wintertiepje. In hart en nieren. Mensen kijken me na deze bekentenis altijd een beetje aan met een blik van ‘Ben je wel helemaal lekker, ijskoningin?’, gevolgd door de vraag of ik dan niet van zon houd. Maar dat is het niet hoor, daar houd ik wel degelijk van. Heerlijk ’s zomers zonnen in de tuin of op het strand, op een terrasje zitten of in bikini op een bootje. Roséetje erbij, zonnebril op, de geur van zonnebrandcrème, zandkorreltjes in je navel en huiswaarts keren met licht verbrande neus en wangetjes, terwijl het zand nog een beetje schuurt tegen je mooie gebruinde voetjes.

Mijn liefde voor de winter komt, hoe kan het ook anders, voort uit mijn kleding-obsessie. Zo heb ik een hardnekkige jassenverslaving (16 inmiddels), maar ook een ontembare liefde voor schoenen en vooral laarzen (met 60 paar in totaal nog steeds niet genoeg). Winterkleding is dan ook zoveel mooier dan zomerkleding! Diepe kleuren, rijke stoffen, laagjes, kraagjes, sjaals… Heerlijk! In augustus sla ik doorgaans al mijn eerste truien en vesten in, natuurlijk aangevuld door een hip paar laarzen.
Daarnaast ben ik gewoon meer van donker haar dan van licht haar. Al was het alleen maar omdat dat leuker staat bij m’n ogen. Verder ben ik gek op de eindeloze televisie-avonden met kaarsjes en de kat op schoot, of lekker kroelen met de hond op het kleed voor het indrukwekkende vuur in papa’s open haard. En oh, wat kan ik in de winter lekker slapen, ineengedoken onder mijn dikke dekbed na een heerlijk geurend warm bad.

Eerlijkheidshalve moet ik alleen ook het volgende bekennen: Ik ben gewoon niet zo goed met zomerkleding. Kleurige jurkjes, halter- en spagettitopjes doen me niet zoveel. Wie mijn blogs een beetje volgt kent ook mijn aversie tegen teenslippers. En ik voel het alweer aankomen hoor. Bij de eerste zonnestralen heeft half Nederland weer de drang om zijn tenen te laten wiebelen. Maar mensen, laten we het volgende afspreken: Al schijnt de zon nog zo uitbundig, bij 13 graden is het echt nog een beetje te vroeg voor slippers! En dames, even een tip als je het toch niet kunt laten: ongelakte teennagels in slippers kunnen echt niet meer. Tenzij je gezien wilt worden als zo’n puur-natuur-type met okselhaar. Maar dat terzijde.
Voordat je mij in een zomerjurkje zult zien moet het kwik toch echt de 30 graden ruimschoots zijn gepasseerd. Maar blijkbaar ben ik de enige die dat heeft, gezien al die melkflessen waarmee je in april al wordt geconfronteerd. Kennen mensen dan helemaal geen schaamte? Zelf moet ik toch eerst een serieuze zonnebankkuur ondergaan voordat ik mijn blote benen aan de wereld toon. Daar ben ik nu dan ook al druk mee…

Elk jaar als het weer warmer begint te worden hang ik met weemoed mijn winterjassen op zolder en stop met lichte tegenzin mijn laarzen en coltruien in een doos.
Behalve dit jaar… dit jaar kan ik namelijk niet wachten. Jeetje, wat ben ik klaar met de ijsbloemen op mijn auto, we hebben meer sneeuw gehad dan Charly Sheen onder z’n neus en ik heb zo vaak op gladde wegen moeten rijden dat ik het nu waarschijnlijk niet gek zou doen op het WK curling.
Ik heb weer zin in fluitende vogels als ik ’s ochtends de deur uitstap, barbecue-feestjes met vrienden in de tuin, en vooruit… zonder jas naar buiten gaan.
Maar het meeste zin heb ik in het dragen van die mooie hoge open schoenen die ik vorig jaar heb gekocht! Daar kijk ik al de hele lange winter naar uit. Misschien in het begin nog met skinny jeans en een jasje, maar later in de zonnebankkuur vast ook wel met een leuk zwart jurkje… En dus is deze ijskoningin toch om. Ja… door de schoenen.

Laat de zomer maar komen!