Echte man.

12 augustus 2014
Kleine Spruit heeft afgelopen week lekker geslapen, op mijn schoot. Laat deze boodschap even op je inwerken. Ik kan het zelf ook moeilijk geloven, maar het is heus waar, Kleine Spruit heeft een uiltje geknapt op schoot bij Tante Marissa. Hij was een beetje huilerig toen ik hem in m’n armen kreeg, maar toen ik hem op aanraden van Papa en Mama Spruit rechtop zette, werd hij de rust zelve.

En het is al een echte man, hoor. Hij lag namelijk precies met het hoofdje tussen, en met ieder handje op tante’s natuurlijke airbags. En zoals iedere man zou doen in die positie; Mondje half open en beetje kwijlen.
Een half uur lang lag Kleine Spruit in volledige overgave kwijlend op m’n shirt. Af en toe een beetje knorren, af en toe een beetje kermen. Af en toe kneep hij een beetje. Jawel, in de airbag. En toegegeven; dat was schattig. Van die kleine trappelende voetjes in m’n zij en die kleine knijpende knuistjes. Dat lieve hoofdje met duidelijke trekken van zowel Papa als Mama Spruit. Ja, toch wel leuk zo’n baby’tje, dacht ik nog.

Daarna was het tijd om naar bed te gaan. Via de babyfoon hoorde ik mijn broer, Papa Spruit, liefkozend zingen om zijn zoon in slaap te sussen. Waarschijnlijk ben ik zelf de allereerste tegen wie hij dat vroeger heeft gedaan. Alleen was hij toen zelf pas 3 jaar oud. Daar herinner ik me natuurlijk niets van, maar ineens zie ik dat helemaal voor me. Met de Smurfen-knuffel die ik bij m’n geboorte van hem kreeg. Er zijn zelfs foto’s waarop hij mij voorzichtig vasthoudt.
Totdat ik leerde praten. Want vanaf dat moment, totdat ik uitgepuberd was, hebben we volgens mij alleen maar ruzie gehad.

Papa Spruit komt weer naar beneden. De babyfoon laat horen dat Kleine Spruit rustig inslaapt, terwijl het pling plang plong muziekje van de mobiel de taak van mijn broer overneemt. Steeds langzamer gaat het muziekje. En dan houdt het op. Het is stil. Gelukkig, Kleine Spruit slaapt. Wat is het toch een voorbeeldig schatje.

En toen trok ie me toch een scheur open! Meneer was duidelijk niet van plan om alleen in z’n bedje, zonder muziek te gaan slapen. Wat dachten wij wel niet. Papa en mama Spruit susten en wiegden en zongen en neurieden, maar deze streek was blijkbaar onvergeeflijk. En dat snap ik wel. Lag je net nog lekker op de airbags van je tante, moet je nu een beetje alleen in bed blijven liggen.

Ach, met Kleine Spruit kwam het wel weer goed, hoor. Even bij mama lurken en dan gaan de oogjes tevreden toe. Zoals ik al zei; een echte man.

Maar dat heb ik verder niet meer meegekregen. Want ik ben op de fiets gestapt en heb het gezin Spruit de ‘rust’ gegund die ze nodig hadden. Fijn dat ik er zo van kan genieten en dat de kleine het op z’n tijd gezellig vindt bij tante Marissa. Maar helemaal fijn dat ik daarna weer lekker op m’n fiets naar ons eigen fijne rustige huis kan.

Ja, echt superleuk zo’n neefje. Hij is heel lief… Vooral als ie slaapt.