19 december 2010.
Het is vandaag 19 december. De laatste zondag voor Kerst en daarom… jawel, koopzondag. Noodgedwongen was ik ook even in de stad en het zag er allemaal zo gezellig besneeuwd uit dat ik besloot een rondje te lopen. Niet dat ik een dwingende reden nodig heb om te winkelen, maar ik was er nu toch. En toen viel ineens het kwartje: Koopzondagen zijn raar.
Iedereen heeft namelijk al op zaterdag inkopen kunnen doen en er zullen deze week ook nog extra koopavonden zijn. Kansen genoeg dus om te hamsteren, maar desalniettemin moeten we op de een of andere manier massaal de stad in als op zondag de winkels open zijn. Nergens meer een parkeerplekje te vinden, onzekere weekendhulpjes want de full-timers willen niet werken op zondag, schappen leeg want bevoorraden voor 2 dagen is ingewikkeld, en die ene winkel die je nodig had besloot vandaag net effe niet mee te doen aan het circus. Dus wat doen we met z’n allen in de stad? Je gaat toch ook niet voor je lol in de file staan? Waarschijnlijk een gevalletje ‘Just because we can’…
Persoonlijk word ik melancholisch bij het idee dat mijn kerst zonder twijfel weer niet de droomkerst wordt uit mijn vorige blog, maar blijkbaar heeft de rest van wereld wel iemand gevonden om genoegen mee te nemen. Want als ik jullie arme mannen met jullie suffe vriendinnetjes zie kan het echt niet meer zijn dan dat. Zondag is bij veel stellen vaste ‘ons-dag’, en als Ajax-Feyenoord is afgelast heb je als man natuurlijk geen enkel excuus meer om niet mee te gaan met wat-eens-de-liefde-van-je-leven-moet-zijn-geweest. En dan is het laatste weekend voor de kerst natuurlijk helemaal tenenkrommend. Want ze heeft nog niets om aan te trekken, hѐ? En dat wil ze vandaag gezellig saampjes uitzoeken, hѐ?
Ik zag je in de V&D. En van een afstandje leefde ik stilletjes met je mee. Ik noem je Jeroen. Redelijk vlotte jongen, jeans, sneakertjes (natte sokken van de sneeuw), warrig kuifje, kort jack en een sjaal. En dan je vriendinnetje. Overduidelijk een lief meisje, noem ik even Eline. Makkelijke sneeuwschoenen, iets te wijde spijkerbroek erin, vormeloze blauwe jas, sjaal die er niet bij kleurt, geen make-up en verwaarloosd geblondeerd haar in een vrij kort ongefohnd kapsel met licht getoupeerde pony. Normaal interesseert het je geen bal wat ze draagt, ze doet toch al jaren niet meer haar best voor je. Maar het zou toch mooi zijn als ze er die 2 dagen per jaar wel een beetje lekker bijloopt. Dus samen met Eline zoek je liefdevol naar haar Kerstoutfit.
Ik heb je strijd aanschouwd, Jeroen. Eline keek naar de afgeprijsde slobbertruien en subtiel dwong je haar de andere kant op. Naar de glitter-, kant- en tijgerjurkjes (Waar ik heel toevallig ook stond). ‘Lien, en dit dan?’ en Lien zegt twijfelend dat die misschien te strak is. Ze bedoelt eigenlijk dat ze wel wil dat je haar mooi vindt, maar vraagt zich af of dat zwarte glimmende jurkje met kant en tijgerbovenkant wel bij haar past. En Jeroen, laat ik je een ding zeggen; Je hebt het, of je hebt het niet. En Eline heeft het niet. Ìk weet het, Eline weet het, en jij weet het ook. Want je hebt haar na die eerste date nooit meer op hakken kunnen betrappen. En misschien moeten jullie dus maar niet beginnen aan een tijgerjurkje. Maargoed, Eline gaat passen en komt ongemakkelijk, maar met een hoopvolle blik het pashokje uit. Jij zat vol verwachting op je stoel, maar terwijl je de Winnie de Poeh sokken even wegdenkt, moet je toegeven dat je hoop toch niet geheel realistisch was. (Even wilde ik ernaast gaan staan in mijn nieuwe leren jurkje en p-hakken, maar dat leek me lullig.) 10 Minuten later zie ik Eline weer de paskamer uitkomen, in een gebreide tuniek met grote kol. Rood, met een witte legging. Want het is wel Kerst. En ik hoor je zeggen; ‘Mooi schat, staat leuk bij je nieuwe Ecco’s’, terwijl je haar een tedere kus op haar voorhoofd geeft.
Sorry Jeroen, ook voor jou geen ultiem-magisch-romantische-sprookjes-kerst dit jaar.
En damn you, Eline! Kan ik een leren jurkje hebben aangeschaft, maar jíj zit zaterdag in je rode breisel toch maar mooi met je redelijk vlotte Jeroen op de bank. Zondagskindje…
Recente reacties