19 juli 2015
Een paar maanden geleden maakte ik me zorgen over mijn ‘Bikini body’. Technisch gezien heb je daar alleen een ‘bikini’ en een ‘body’ voor nodig, maar zo werkt het natuurlijk niet. De winter had haar sporen nagelaten. Het kerstdiner zat nog op m´n heupen, de oliebollen op m’n buik en door gebrek aan zon had mijn huid de kleur van sneeuw. Kortom, ken je dat Michelin-mannetje? Of zo’n dikke witte winterpeen, met hobbels en bobbels op de verkeerde plaatsen? Nou, als de zomer voor de deur staat, wil ik me niet voelen als een winterpeen. Want dat bikini-moment komt. Hoe dan ook.

Er wordt me keer op keer verzekerd dat ik me geen zorgen hoef te maken over mijn uiterlijk. Fijn dat mijn omgeving er zo over denkt, nu ik nog. Het was tijd om actie te ondernemen. Het was tijd om me dit jaar niet door het bikiniweer te laten overvallen. Dit jaar kom ik mijn huis wel uit op bikinidag! Dit jaar voel ik me wel zelfverzekerd tussen het gebruinde schoons! Sterker nog, dit jaar bèn ik gebruind schoons! Tijd om de sexy gebronsde slanke godin in mij los te laten! Roarrrrr!

Maar hoe? Nou geen idee, dus ik begon maar met een kappertje. Ik liet me iets hips asymmetrisch aanmeten in het bruin met een paarse gloed. Mocht de rest mislukken, dan leidt een leuk paars kapsel in elk geval de aandacht af van witte rolletjes op de rest van mijn lichaam, dacht ik zo.
Toen keek ik in mijn ‘Spiegeltje Spiegeltje aan de Wand’, en vond dat het tijd was om afscheid te nemen van Sneeuwwitje. De natuurlijke zon liet het afweten deze lente, dus dan maar de elektrische. Ik ben 3x geweest en tadaaaaa! M’n benen waren klaar om zonder panty aan de wereld geshowd te worden. Misschien niet de meest gezonde methode, maar wel succes gegarandeerd. Een fijn kleurtje doet je bovendien automatisch slanker lijken. Twee vliegen in één klap!
Verder ben ik gestopt met alle snoepjes en slechte tussendoortjes. Ik neem tomaatjes mee naar m’n werk. Tomaatjes! Het scheelt anderhalve kilo, zonder ook maar één keer extra de trap te nemen. Niemand die het ziet behalve ikzelf, maar toch. Inmiddels zie ik het niet meer als lijnen, ik blijf dit doen. Als ik dan eens chocola mag van mezelf, dan is het ook wel echt genieten.

Toen was het moment was daar. Ik heb me er niet door laten overvallen, dit jaar was ik voorbereid. Ik heb me niet eens ongemakkelijk gevoeld, zelfs niet naast mooi strak slank vriendinnetje D.
Wat een perfecte middag! Gezellig met vrienden en mijn lieve Niels. Ik had twee rosé op en nog niets gegeten. Een beetje rozig en ultiem tevreden, kon niemand mij iets maken. Ik lag op mijn handdoekje, keek naar de lucht en hoorde de anderen in de verte vrolijk kletsen. Toen ik plotseling bedacht: Ik moet NU een selfie maken! Dus ik ging rechtop zitten, pakte mijn telefoon en klik!

Plotseling was ze daar in al haar glorie. Zo maar op m’n telefoon. Sexy, gebronsd en slank. Slank! In bikini! Met goed gewaaid haar en zonder vervelende vetjes. ’Jeetje, ben ik dat?’ Vroeg ik verbaasd aan Niels. Voor het eerst zag ik het ook zelf. Dat ben ik op die foto en ik zie er goed uit. En iedereen mag het weten!

ROARRR!

ROARRR!