Alles over mij
Wie is Marissa?

Alles over mij
Wie is Marissa?
Mijn liefde voor verhalen
Na het afronden van de Hogere Hotelschool ontdekte ik mijn liefde voor schrijven. Ik startte met bloggen en dichten, over de zin en onzin van het leven. Mensen bleken dit warempel nog leuk te vinden ook. ‘Maris, daar moet je wat mee doen!’... Maar wat?
Als Trouwambtenaar kan ik al mijn creativiteit en enthousiasme kwijt! In 2020 waren mijn eigen ouders het allereerste bruidspaar, verrast met een echte bruiloft voor hun 50e trouwjubileum.

Inmiddels heb ik tientallen bruidsparen mogen trouwen, steeds met veel enthousiasme en toewijding!
Schrijven is voor mij verwerken. Van een afstandje naar de situatie kijken. De humor ervan inzien, waarbij ik niet zelden mezelf op de hak neem. Het helpt me relativeren, bijvoorbeeld alle facetten van het bonus-moederschap. Inmiddels heb ik daarover een boek klaar, vol met korte, eerlijke verhalen met een kwinkslag. Nu alleen nog een uitgever…






Feiten


Energiek
Zorgzaam
Gevat
Betrokken
Enthousiast
Professioneel duizend-dingen-doekje



Mijn vrije tijd...
Guilty pleasures


Mijn vrije tijd...

Guilty pleasures






Dromen...

Wist je dat...
… Ik voor een rouwceremonie ook de juiste woorden vind?
Toen de moeder van mijn goede vriendin niet lang meer te leven had, vroeg zij of ik bij haar afscheid een speech wilde houden. Ook voor mijn oma en goede vriend mocht ik hun verhaal vertellen. Intens, en dankbaar. Een beetje troost bieden, misschien zelfs een glimlach en wat luchtigheid.
De mooiste reactie? ‘Het was net alsof hij er even zelf bij was.’
Vanuit oprechte interesse en directe vragen teken ik een levendige speech op, met anekdotes en gedetailleerde voorbeelden.
Zal ik de speech voor je houden, wil je het zelf doen? Of is het verhaal op papier voldoende?
Hoe dan ook, ik vind de woorden die jou tekortschieten.
Ervaringen
In de laatste weken van haar leven gingen we in gesprek met elkaar, haar man en haar dochters. Alle facetten van haar leven kwamen voorbij. Met haar man beleefde ze even dat prille begin. De dochters leerden haar anders kennen. We treurden en vierden met een heerlijk gebakje, want daar hield ze van. Twee weken later nam ik de familie mee in haar verhaal, en vertelde wat zij wilde delen.
Mijn oma leefde een lang, kordaat en voldaan leven. Ik vond het belangrijk om haar kracht en zelfstandigheid, niet zo vanzelfsprekend voor een dame van haar generatie, over te brengen. Met fijne herinneringen uit mijn kindertijd, werd haar afscheid persoonlijk en warm.
Hij werd weggerukt uit de bloei van zijn leven. Veel te vroeg. Ooit zou ik hun trouwambtenaar zijn, maar het werd zijn afscheid. Met sprekende anekdotes en tastbare voorbeelden, kwamen we allemaal even heel dichtbij. Zodat ondanks het intense verdriet, de ruimte werd gevuld met zijn tomeloze levensenergie. Precies zoals hij was.