*Klik*, maar deel met mate.

23 maart 2014
Eergisteren beschreef Metro dat aan één op de tien ontslagen onhandig gebruik van sociale media ten grondslag ligt.
We kunnen allemaal bedenken dat een werkgever ‘not amused is’ als je steeds post dat je geen zin hebt in je werk, en al helemaal niet als je shop-foto’s deelt als je je ziek hebt gemeld. Een profiel vol foto’s in dronken toestand kan voor je baas ook een afknapper zijn, laat staan voor een eventueel toekomstige baas.

Maar wat als je zelf wel voorzichtig omgaat met internet? Wat als er allerlei foto’s op internet ronddwarrelen, doordat je ouders in je kindertijd ieder boertje dat je liet deelden met de rest van de wereld?

Natuurlijk deel je je geluk met de wereld als je papa & mama bent geworden (wel graag als het kind niet meer onder de drab zit). Van een dagje Efteling zet je een kiekje op Facebook. Als papa in een ochtendknuffel half wordt vermorzeld door z’n twee dochters, is dat grappig. En als je kindje ziek is, wil je steun uit je omgeving, dus dat meld je. Dat snap ik, echt waar. Ik post namelijk ook weleens iets over mijn kat. Wat mij betreft volkomen gezond gedrag.

Maar dan… Er zijn ook ouders die de hele dag niets anders lijken te doen dan foto’s van hun kind posten. Gaat meer dan 80% van je posts over je kind? Deel je haast elke dag een foto van je kind? Tweemaal ja? Misschien ben je dan een beetje tè overenthousiast.
Ik heb schokkend nieuws: Jouw kind is niet het allerbijzonderste kind op aarde. Voor jou wel, maar voor de rest van de wereld is jouw kind ook gewoon een kind. En ik denk eigenlijk dat jij het leuker vind elke dag foto’s van je kind te posten, dan wij om ze elke dag te zien.

Zou ik je een aantal oprechte vragen mogen stellen?:
Heeft je kind er ooit zelf om gevraagd om al die foto’s van hem of haar via internet te verspreiden? Heb je er weleens over nagedacht dat op internet ook ‘vreemde’ personen jouw kind kunnen bekijken? Wil je überhaupt wel dat behalve je naaste familie en vrienden, anderen die foto’s zien?
Ja, je kunt Facebook zo instellen dat alleen vrienden je posts kunnen zien. Maar je zult verbaasd zijn wat er allemaal opduikt op Google Imagesearch. Ook al heb je nu het idee dat je foto’s goed afgeschermd zijn, want Facebook is zo betrouwbaar, wie weet of dat in de toekomst nog zo zal zijn?

Je kind groeit op en zal uiteindelijk een baan zoeken. Hoe denkt een toekomstig werkgever als hij van hun sollicitant foto’s vindt met een bord spaghetti over het hoofd, van 40 graden koorts en een dikke snotpin, van een net volgepoepte broek en van een neuspeuteraar in haar nieuwe prinsessenjurk?
Hopelijk snapt de werkgever dat dit niet zoveel zegt over het intellect van de sollicitant zelf, maar meer over het gebrek daaraan van de ouders in kwestie. Natuurlijk, je bent alleen maar trots en houdt van je kind, maar misschien wil je dit je kind liever besparen?

Zelfs ik vind het leuk om te zien dat jullie een gelukkig gezin zijn. Maar deel verstandig. ‘Alvast bedankt!’, namens je kleine spruit. Tot slot, ik ben Facebookvriend met jou. Ik vind het af en toe ook leuk om te lezen hoe het met jou gaat in plaats van met je ukkepuk.