25 mei 2014
Lief dagboek,
Gisteren had een mooie dag moeten zijn. Ik had al flink op weg moeten zijn met mijn 5 kilo minder Marissa, of in ieder geval resultaat moeten zien. Want met de bruiloft van 6 juni over minder dan 2 weken, was gisteren de dag dat vriendinnetje N. (de bruid) en ik gingen shoppen met als doel een mooi jurkje voor mijn prachtig afgeslankte lichaam te scoren. En hoewel dat lichaam best prachtig is (ik kietel mezelf gewoon even), was het bij de weegschaalsessie van vanochtend opnieuw geen gram afgevallen. Maar, ik kietel even verder: Ook geen gram aangekomen!
Nu weet ik dat mijn lijf niet gemaakt is voor alle soorten jurkjes, maar met het juiste model mag ik er wezen. Dus vol goede moed vertrokken vriendinnetje N. en ik al fietsend naar de 9 straatjes. Ik had mijn hippe gele jasje aangetrokken dus ik vond mezelf helemaal passen bij het blitse Amsterdamse straatbeeld. Onderweg kwam ik met m’n wiel tussen de trambaan (amateur!) en had ik even niet door dat ik alleen een achteruittraprem had. Na 5 minuten fietsen brak het zweet me aan alle kanten uit en verdween het hippe gele jasje in m’n tas. Vriendinnetje N. is aardig gewend aan het Amsterdamse verkeer, maar ik ben een toerist uit Arkel. Dus als een gracieuze gazelle fietste N. langs de grachten en ik probeerde haar als een onhandig beertje bij te houden. Aangekomen bij de 9 straatjes dreef mijn bril al van m’n neus en ik had nog geen jurk gepast. ‘Ja, de tram vind ik onzin.’, zei N. ‘Wat? We konden dus ook met de tram?!’
Een fleurig jurkje moest het worden. Geen compromisjurk. Want ook met een kilootje extra op mijn heupen is een vavavavoom-jurkje mogelijk. Uitdaging 1: Blijkbaar is zwart de modekleur van deze zomer. Uitdaging 2: Fleurige jurkjes zijn van die zwierige gevallen. Van die net niks, te korte, te-frivool-materiaal-jurkjes. En daar wordt dit beertje niet eleganter van. Maar ik moest en zou een kittig fleurig jurkje. En in dit shopmekka hing er vast zo’n jurkje mij te wachten. Dus ik paste me suf in die kleine benauwde snikhete boetiekjes. Daardoor voelde ik me achtereenvolgens een tent, een vierkant blok en een kleuter. Met ballonkuiten. Want ik had ballerina’s aan. Laten we zeggen dat ik mijn dorpse afkomst en naam eer aan deed. Vriendinnetje N. beaamde dat. Volmondig. En terecht.
Uiteindelijk is dus niet alleen de afslankpoging kansloos, maar ook deze zoektocht naar een jurkje. Voordat de barre fietstocht terug naar het hippe appartement van N. & S. weer werd ingezet, streken we even neer. Onder het genot van een yoghurt-aardbei-basilicum-shake en een wortel-gembersap (nee, in Amsterdam bestel je niet zomaar een colaatje) besloten we over te gaan op plan B.
Op de bruiloft van m’n broer droeg ik een fleurig jurkje met hoog vavavavoom-gehalte. Waarom doe ik die niet gewoon aan? Nou, omdat ik daar alleen 11cm hoge gouden stiletto-hakken bij heb en da’s niet handig als ceremoniejuf op een buitenbruiloft. Kortom, mooi excuus voor nieuwe schoenen!
Vanochtend heb ik Niels zo ver gekregen dat ie met me meeging naar Breda. Nude-shoes moesten het worden, met een niet te hoge, brede hak. Uiteindelijk heb ik ontzettend stoere, felgele, brede, maar extreem hoge hakken gevonden. In een heerlijk ruime ge-aircoode winkel die ik bij mijn prachtige op internet bestelde vavavavoom-jurkje zal dragen. Het enige punt is wel, dat ik deze nieuwe puppies moet inlopen. Heel Goed Inlopen.
Dus MEG-collega’s, de komende 2 weken zien jullie mij op 12cm hoge felgele hakken naar de printer lopen. Wat zullen m’n kuiten mooi worden!
Recente reacties