11 mei 2014
Lief dagboek,
Vandaag is opnieuw een belangrijke dag. Ik heb besloten mezelf iedere zondag te wegen en het moment is dus weer daar. Vorige week was natuurlijk een grote teleurstelling. 6x Fanatiek gesport, mijn broek had het idee dat ie wat losser zat, maar mijn weegschaal was het daar niet mee eens.
Vanwege de regen, en het feit dat ik ook een leven heb naast werk, bewegen en bloggen, is het deze week maar 4x gelukt. Dat belooft niet veel goeds.
Gisteren vierden we het vrijgezellenfeestje van vriendinnetje N. Het was een gezellige boel waarbij niet het doel was om de aanstaande bruid voor joker te zetten, maar juist in het zonnetje te zetten. Dat lukte letterlijk niet helemaal, maar figuurlijk gelukkig wel. We hadden een gezellig vrouwen-pruttel-programma. Eerst lunch aan een versierde tafel waarvoor iedereen een gerecht had gemaakt. Ik had heel erg mijn best gedaan op gezonde hapjes en zojuist meer dan de helft in de kliko gemikt, maar het idee was leuk. Daarna een fotoshoot, een fijn diner en tot slot a.) een drankje of b.) wreed uit onze plaat in het Amersfoortse nachtleven. Het zal je niet verbazen dat ik voor optie a.) ging.
Even terug naar die fotoshoot. Ik heb ongeveer 25 seizoenen America’s / Holland’s / Benelux’ en Australia’s Next Topmodel gezien, maar dat doet niet af aan het feit dat ik voor een camera verander in een soort hark met kiespijn. Ik kan m’n licht niet vinden, m’n rolletjes niet verbergen, en ik vind al snel dat mijn décolletage te aanwezig is op foto’s waardoor ik nog zwaarder lijk dan ik eigenlijk ben.
We brachten allemaal een fleurig en een zwart jurkje mee en ik had daar natuurlijk matchende schoenen en bril bij. Het goede nieuws was dat ik nog steeds goed in de jurkjes paste, het slecht nieuws dat ik visioenen had van mezelf als koe (of hark dus), tussen die meiden. Moeoeoeoeoe!
Het was echter een hele leuke bonte groep met sociale, lieve meiden. En heel verschillend. Er waren lange meiden, kleine meiden, zwangere meiden, slanke meiden, volslanke meiden, heel slanke meiden, met ronde billen, slanke billen, volle borsten, petite borsten, bredere schouders, smallere schouders, krullend haar, perfect haar, steil haar, blond haar… Iedere dame had mooie punten, maar ook punten waar ze minder trots op is. En geloof me, het waren stuk voor stuk, echt mooie meiden. En binnen de groep leek ik helemaal niet zo op een koe. Misschien een kalfje, maar geen koe. Ik kreeg zelfs het compliment dat mijn groene jurkje zo mooi stond. En dat ik mooie bolle billen had!
Met die gedachte stap ik op de weegschaal. Want wat die straks ook aangeeft, ik mag er best wezen. Ook met mijn rondingen. En wat die straks ook aangeeft, ik ga door met bewegen. Al is het maar omdat het gezond is. Misschien zal er op termijn ook resultaat volgen. Maar misschien moet dat niet het hoofddoel zijn. Hoor je dat weegschaal? Misschien zou ik ook eigenlijk helemaal niet op je moeten gaan staan… Maar ik ben te nieuwsgierig. Voetje voor voetje ga ik erop staan en zet me schrap. Ik adem nog één keer diep in, en één keer diep uit. En kijk dan naar beneden.
60 kilo. Kut.
Recente reacties