24 augustus 2014.
Wie is toch dat mens dat me de hele tijd aankijkt? In elke etalageruit, elke spiegel, zelfs vanaf mijn telefoonschermpje kijkt ze me aan. Steeds als ik haar zie schrik ik een beetje. Ze is een jaar of dertig, blauwe ogen, bril en hoogblond. Niels was sprakeloos toen hij haar voor het eerst zag. Ikzelf moet ook nog aan het idee wennen. Want dames en heren, Niels heeft een nieuwe vriendin.
Tenminste zo lijkt het. Gisteren ben ik namelijk weer eens ‘gemarissamorphoosd’ en Niels zijn kan ogen niet van Marissa 2.0 af houden. Het is nogal een drastische verandering, hetgeen verklaart waarom ik ook steeds naar mezelf staar in ieder reflecterend oppervlak, en ik telkens denk: Oh verhip, dat blonde mens daar, dat ben ik zelf!
Ik had mijn haar toch al zeker weer een half jaar met rust gelaten waardoor het nu soort van lang was. Dat was mijn doel. Lang haar. Want je moet op mijn leeftijd toch een beetje gaan nadenken over hoe je er aantrekkelijk uit kunt blijven zien. Als ik het advies van menig man moet geloven, is lang haar daarvoor een uitstekende manier. Het liefst blond. En ik zou ongetwijfeld mijn mond vaker moeten houden.
Sinds mijn 15e heb ik geen lang haar meer gehad. Daarom heb ik nu doorgezet en mijn geduld bewaard, want lang moest het worden! Dat heeft dus een half jaar geduurd. Want het staat zo mutsig! En dus deed ik het altijd op een staartje of stak ik het op. En dat was helemaal niet verschrikkelijk, maar we werden er ook niet hip en happening van. Misschien is het omdat ik niet zo groot ben, misschien omdat ik met lang haar geen hals of nek meer overhoud, maar blijkbaar ben ik niet voor lang haar in de wieg gelegd.
Dat ‘mond vaker houden’ wordt hem ook niet. Maar dat blond hè… Dat kon ik weleens proberen.
Maar dan moest het niet van dat half laffe blond worden. En ook niet van dat pornogele blond. Niet labradorblond. Geen Barbieblond. En zeker geen Bassieblond. Dus nadat ik de kapper heel erg specifiek duidelijk had gemaakt welk blond het dan wel moest zijn, was het antwoord: ‘Ja, ik denk dat dat best kan gaan lukken… Maar ja, we moeten even kijken hoe het uitpakt.’ Je begrijpt; ik was volledig gerustgesteld.
Om 09:00 uur had ik bruinig, schouderlang haar. Om 09:45 uur had ik bruinig haar in een korte bob. Om 12:15 uur had ik wortelkleurig haar in een korte bob. Om 13:30 uur stapte ik met witblond kortgebobd haar de kapsalon uit. Mèt een flinke fles zilvershampoo om de onnatuurlijk kleur wel zo onnatuurlijk mogelijk te houden.
En nu zie ik dus ik elke ruit, in de tv, in m’n laptop en in het glas van de oven die witblonde mevrouw terugkijken. En dat is best vreemd, aangezien er eerst altijd iemand met bruinig haar terugkeek. Ach, laat Niels z’n nieuwe vriendin maar kijken.
I’m sexy and I know it.
Recente reacties