2 december 2010.
Wat een feest! Het 13e seizoen America’s Next Top Model is weer begonnen! En dit keer is het extra leuk! Naast het overgrote deel prachtige slanke modellen dat normaal deelneemt, zijn er tussen neus en lippen door altijd wel een paar rariteiten per lichting. Zo zijn we begonnen met de zogenaamde ‘Plus-size-models’ (mode met een maatje meer), er heeft eens een tweeling meegedaan (leuke gimmick), een travestiet (geen programma kan meer zonder) en een bijna blind meisje (handig aan het einde van catwalk). Dan zijn er in elke serie weer de nodige ghetto-chicks (met dito mentaliteit, vuurwerk gegarandeerd), tienermoeders (die zijn van alle tijden), fanatieke Jesus-aanhangers (dat verbreedt de doelgroep) en fanatieke lesbiënnes die zich richten op de twijfelaars in de groep (ook leuk voor de mannelijke kijker).
Maar dit jaar heeft Moedertje Tyra, niet ter verwarren met Moeder Theresa, een heel andere etnische minderheidsgroep onder haar vleugels genomen, om maar te bewijzen dat je niet altijd hoeft te voldoen aan het ideaalbeeld van een topmodel om daadwerkelijk topmodel te worden. Ga er even voor zitten, want na dikke, mannelijke, asociale en blinde kandidaten durft Tyra in dit seizoen het laatste taboe in modellenland aan te snijden: KLEINE modellen.
En met klein bedoel ik niet nep-klein a la Kate Moss met haar 1,73m, maar ik bedoel echt klein, a la Marissa! En niet zomaar één of twee in de groep, neeheee…. de héle groep is tussen de 1.60m en 1.70m. Sterker nog, als je langer was mocht je niet meedoen. Dus Tyra Banks, op zich al een imposante verschijning, torent nu bij de eliminatie hoog boven de deelneemsters uit, als Sneeuwwitje die elke week een snotterende dwerg moet wegsturen uit haar trouwe harem.
En ja hoor, daar slaat mijn fantasie op hol. Zoals elk meisje-meisje heb ik namelijk altijd de grote droom gehad om fotomodel te worden. Helaas was ik op m’n 12e zo’n 1.60m en daar is in de loop der tijd nog maar een centimeter of 2 bijgekomen. Dus toen ik op m’n 17e nog zo’n 20 centimeter te kort kwam, heb ik de realiteit maar onder ogen gezien en bedacht dat een carriëre als model wellicht niet echt voor mij weggelegd was.
Maar nu, nu zelfs koningin Tyra het opneemt voor de kleine mensen onder ons, is er hoop! Al nachtenlang zie ik mezelf staan voor de jury, op m’n hoge hakken (dat heb ik vast geoefend de laatste jaren), in m’n skinny jeans en simpele witte topje met zwart lakriempje om m’n middel. Mijn haar is hip, kort met piekjes en ultrablond. Ja, ik ben goed gemetamorphoost in aflevering 2, maar zonder te huilen hoor. Dat hoort nu eenmaal bij het leven als topmodel. Ik glimlach verlegen naar Nigel Barker (Nnnnnnnoted Fashion Photographahh! en volgens mijn persoonlijke mening the sexiest man alive) die met zijn charmante Engelse accent vertelt dat hij zwaar onder de indruk is van de foto die hij vanmiddag van me geschoten heeft. ‘That’s fierce, baby!’, zegt ook Jay Alexander (Rrrrrunway Coach Diva Extraordinaire!). En natuurlijk roept Tyra me als eerste naar voren om me mijn foto aan te reiken ‘The first name that I’m going to call is…. Marissa! Congratulations, you’re still in the running towards becoming America’s Next Topmodel’. En quasi verbaasd (ik vond mijn foto namelijk zelf ook best goed) loop ik naar haar toe om vanaf de zijlijn grijnzend toe te kijken hoe de grootste bitch, die ghetto-chick, eruit wordt gegooid. Mwowhahahaha!
En dan word ik wakker van de irritante piep van de wekker… Ach, misschien is zo’n oppervlakkig beroep ook niets voor mij. De kleding, make-up, schoenen, glamour en het reizen echter wel… Maar helaas… behalve te klein ben ik ook nog eens te oud, woon niet in Amerika, heb een raar kuiltje in m’n kin, dikke billen en kuiten en ambieer ik geen dieet waar het gemiddelde konijn nog zijn neusje voor ophaalt. En ohja, misschien zie ik ’s nachts nog één klein dingetje over het hoofd:
Ik ben niet fotogeniek…
Sneeuwwitje en haar 14 dwergen.
Recente reacties