29 januari 2016
Tijdens de lunch ging het gesprek eens gezellig over verkrachtingen en aanrandingen. Aanleiding was Keulen, waar niemand over uitgepraat raakt. Een jonge mannelijke collega verkondigt met gebalde vuisten dat hij niet begrijpt hoe een man het in zijn hoofd haalt ongevraagd aan een vrouw te zitten. Het zou bijna aandoenlijk zijn als hij niet zo´n gelijk had. Wij, drie dames, hoorden hem gelaten aan. We legden uit dat je als vrouw niet door ieder ´wissewasje´ je leven kunt laten verpesten. Dat lang niet alle mannen zo denken als hij. We hoefden niets te benoemen, maar duidelijk was dat we alle drie te goed wisten waar we over praatten.

De verontwaardiging over Keulen is groot. Plotseling staat Jan en allemaal op de bres voor ´ons´ vrouwen, alsof we plotseling allemaal zielige slachtoffers zijn.
Maar houd je vast, want ik heb schokkend nieuws. Intimiderend gedrag, aanranding, verkrachting en ongewenste seksuele uitingen jegens vrouwen zijn aan de orde van de dag. Er is geen enkel excuus voor wat er in Keulen is gebeurd. Maar het is slechts een klein topje van de ijsberg:

3 jaar oud: Een man vroeg of ik met hem mee naar huis ging, want hij vond mijn blonde haar en blauwe ogen zo mooi. Hij had geitjes en konijntjes die ik mocht komen aaien. Hij droeg een licht pak, gouden ringen en had witgrijs haar. Zie hier mijn aller-vroegste herinnering. Het bleef bij die vraag, maar er is vast een reden dat ik dit nog weet. Waarschijnlijk snapte ik toen al dat het niet klopte.

11 jaar: Op kamp. Een jongere jongen probeerde een satéprikker tussen mijn benen te houden en zei daar onprettige dingen bij. Die heeft er uiteindelijk meer last van gehad dan ik, vermoed ik. Hoe tenger ik ook was, van me afschoppen kon ik inmiddels best.

12 jaar: Een inval-gymdocent prikte ons meisjes steeds in de buik met zijn wijsvinger en hielp ons een beetje ‘vreemd’ met koppeltje duikelen. Ik heb door de gymzaal geschreeuwd dat ‘als ie dat nog een keer deed, ik hem zou aanklagen voor seksuele intimidatie, lul!’ Blijkbaar had ik een punt, want ik heb nooit straf gekregen voor het uitschelden van een docent.

13 jaar: In het zwembad. Met hand en tand verdedigde ik me tegen een iets oudere jongen die zijn hand op plaatsen duwde waar ik die niet wilde hebben. Helemaal voorkomen lukte niet. Bij de politie vroeg ik na of ze iets konden doen. Had geen zin, zeiden ze. Uit ‘beleefdheid’ kreeg ik een kaartje mee voor als ik toch echt persé melding wilde maken.

14 jaar: ’s Middags op een bankje bij de skatebaan. Plotseling stonden er een stuk of 4 jongetjes om me heen die mijn kleding probeerden uit te trekken. Ze zullen rond de 12 zijn geweest. Ik trapte ze weg met mijn skates, beet in de hand die mijn mond dicht moest houden en skeelerde er vandoor. Ik durfde pas te stoppen toen ik een vriend tegenkwam die vroeg wat er in godsnaam aan de hand was.

15 jaar: Op de camping in Spanje liep ik ’s avonds terug naar onze stacaravan. Plotseling zat er een oudere jongen achter me aan terwijl hij in niet mis te verstane bewoordingen riep wat hij met me van plan was. Gelukkig was hij dronken waardoor ik sneller kon rennen dan hij. Die nacht was ik bang dat hij onder mijn raampje stond.

16 jaar: Ik ontmoette mijn eerste vriendje, 6 jaar ouder. Het bleek een monster dat me 4 jaar lang heeft gekleineerd, bedreigd, geslagen, geschopt, aangerand en verkracht. Ontelbare angstige momenten schieten me nu door het hoofd. Mijn aangifte is door de politie zeer hoog opgenomen, maar zoiets is nauwelijks te bewijzen.

19 jaar: Op stage in Luxemburg belde ik weleens vanuit een telefooncel. Het was klaarlichte dag, 50 meter verwijderd van mijn voordeur. Toen ik ophing trok een forse, gezette man de deur open. Hij versperde de doorgang en stelde vragen in de trant van wat zo’n mooi en lief meisje alleen op straat deed. Ik kon onder zijn arm doorglippen en rende naar huis.

Gelukkig was er vlakbij nog telefooncel, want die ene gebruikte ik even niet meer. Terwijl ik stond te bellen draaide ik me om en zag hoe een man in een bestelbusje ‘de hand aan zichzelf sloeg’ waarbij hij gebruik maakte van het uitzicht op mijn achterste. Ik schoot in de lach waarop hij snel wegreed.

25 jaar: Mijn nieuwe manager begon met verwijzingen die ik als grapje opvatte. Daarna deed hij oneerbare voorstellen, probeerde me te kietelen en duwde me klem in mijn stoel tegen het bureau als ik alleen in mijn kantoortje zat. Ik gaf aan hier niet van gediend te zijn en maakte duidelijk dat ‘het’ niet ging gebeuren. In zijn ego aangetast kleineerde hij me daarna tegenover mijn collega’s bij elke vergadering. Mede hierdoor nam ik ontslag.

Ik ben nu 32 jaar en dacht dat het zo’n beetje over zou zijn. Het jonge onschuldige is er wel vanaf en schaarde mezelf dus niet meer in de ‘risicogroep’. Toch is het onlangs nog nodig geweest om iemand op zijn intimiderende gedrag aan te spreken.

Naast bovenstaande opsomming zijn er nog de talloze keren dat er quasi-onschuldig langs mijn kont wordt ‘gegleden’. In een discotheek, in de kroeg, of in de Albert Heijn. Of de ‘Oeps, het is zo druk dat ik toevallig met mijn kruis tegen je opreed’. Of ‘Schampte ik nu per ongeluk met m’n arm langs je borsten? Ze zijn ook niet te missen.’ Nagehijgd worden tijdens het joggen, smakkende geluiden die groepjes jongens maken. ‘Kapsoneshoer’ genoemd worden als je niet reageert.

Ligt het dan aan mij? Lok ik het uit? Zend ik de verkeerde boodschap? Draag ik te onthullende kleding? Straal ik uit dat je dat zomaar bij mij kan doen? Kijk ik te uitdagend? Waarom overkomt dit soort dingen me steeds? Waarom moet ik het met me meedragen en komen zij er altijd mee weg?
Nee, inmiddels heb ik niet meer de illusie dat ik een uitzondering ben. Iedere vrouw heeft deze verhalen. Dit is wat je gebeurt als vrouw. Zo zit de maatschappij elkaar. Dus laten we starten met Keulen, maar laat dat pas het begin zijn van de lange weg die we met z’n allen hebben te gaan.

Ik ben een vrouwelijke, mooie, zelfverzekerde, trotse vrouw. Dat is hetgeen ik uitstraal met mijn houding, mijn kleding en mijn blik. Iedereen die daar een andere interpretatie aan geeft en zichzelf daardoor bepaalde rechten verleent, heeft een kronkel in het hoofd. Of dat nu in Keulen is, in Nederland, of in Saudi Arabië. Of ik nu in een skipak loop, een rokje, bikini of poedeltje naakt.

It takes balls to be a woman