7 maart 2015
Één envelop voor Niels en één voor mij, met stempassen. Stempassen? Het kabinet is niet gevallen toch? En de gemeenteraadsverkiezingen konden het ook niet zijn, want ik had pas nog op vriend H. gestemd. Die nu inmiddels in een andere gemeente woont dus daar ging m’n stem. Overigens woon ik nu zelf ook in een andere gemeente, maar toch.
Er zaten twee stempassen in elke envelop. Ik begreep nog steeds niet waarvoor. Ik las ‘Verkiezing Provinciale Staten en Waterschap’. Aaah, oké. Dus ik begreep nog steeds niet waarvoor. Provinciale Staten, wat doen die eigenlijk? Ja, iets met 80-wegen ofzo? En Waterschap iets met water, gok ik?

Gisteren gooide ik het eens in de groep op m’n werk. ‘Mensen, waar stemmen we nou eigenlijk voor?’ Collegaatje L. wist raad. ‘Het Waterschap gaat over het drinkwater. Dat het schoon blijft en betaalbaar enzo.’ Oké, nou het lijkt me fijn dat het drinkwater schoon en betaalbaar blijft. Maar dat wil toch iedereen? Als iedereen dat dan wil, waarom zijn er dan 12 verschillende partijen voor?
Deze week viel dan ook het stembiljet op de mat. Nou, dat maakt het vast allemaal een stuk duidelijker, hoopte ik. Nou mooi niet. Een enorme lijst met rijen zwarte vakjes met namen erin. Alsof ik naar de rouwrubriek in de krant zit te kijken. Zaten ze allemaal in dat vliegtuig? Vreselijk! Rijen met namen die me niets zeggen. Dus dan stem ik wel op iemand die uit Gorinchem komt. Die kennen het hier, dus dan kunnen ze daar iets mee in hun overlegje, redeneerde ik. Maar ja, voor hetzelfde geld is het iemand die juist een provinciale weg in mijn achtertuin wil aanleggen. Of een waterzuiveringsinstallatie. Zit ik ook niet op te wachten.

Het punt is eigenlijk; Ik heb geen flauw benul. Ik weet niet wat die partijen vinden of wat die mensen afzonderlijk vinden. Ik weet niet eens precies waar ze iets over vinden. Wat hun standpunt voor mij betekent. Is dat dom? Misschien wel. Maar ik schat mezelf niet dommer in dan gemiddeld. Dus ik kan me voorstellen dat half Nederland geen idee heeft waar we voor stemmen. Ik kan me zelfs voorstellen dat het half Nederland geen drol kan schelen. En wat moet ons dan overtuigen? Een verkiezingsdebat op tv? Vind ik vermoeiende televisie. En het zal Samsom of Pechtold toch een worst wezen wat er in Gorredijk of Borculo uit de kraan komt? Als ze het al weten te vinden.

Misschien zou ik me erin moeten verdiepen om een gedegen stem uit te kunnen brengen. Maar eerlijk gezegd heb ik wel wat beters doen. Moestuintjes bewateren ofzo. Toch knaagt het. Want het stemrecht is de basis van de democratische samenleving. En daar ga ik dan zo mee om. Ik vrees echter dat half Nederland er zo mee omgaat. Iene-miene-mutte, en een stemfie toe.
Wat is onze landelijke, of in dit geval provinciale, stem dan waard? Wat is het waard als mensen jou hun voorkeursstem geven omdat ze je naam leuk vinden klinken? Omdat je naam toevallig bovenaan staat? Omdat nummer 7 hun geluksgetal is? Omdat kleine Joep mocht kiezen voor papa? Of de kat? Of omdat we ezeltje prik hebben gespeeld?

Weet jij al wat je gaat stemmen? En waarom dan? En weet je ook wat de andere partijen denken? De landelijke kopstukken duwen ons met brute kracht het stemhokje in. ‘Landgenoten, stem! Het liefst op mijn partij, maar stem!’ Maar hoeveel mensen brengen nu een echt onderbouwde stem uit?
Let’s face it; Onze democratie berust op stom toeval en haantjes die daaraan teveel waarde toekennen. Totdat ze verhuizen.