14 september 2014
Deze blog heb ik in het Engels geschreven als gastschrijver voor fashion-blogger Linda Korver. Voor mijn eigen website hier de Nederlandse versie.

Ik ben altijd meer een winter- dan een zomertypje geweest. Als de blaadjes vallen, verschijnt bij mij een glimlach op het gezicht. Niet dat ik een hekel heb aan de zon, maar ik vind zweten vies en heb meer met winter- dan zomermode. Wie houdt er niet van warme gebreide truien, lange vesten met capuchon en modieuze jassen die de rolletjes zo fijn verbergen? Maar bovenal, ik haat voeten. Vooral andermans voeten. Ik begrijp niet waarom mensen de drang hebben om hun lelijke voeten aan de wereld te showen. Nouja, in ieder geval om ze aan mijn wereld te showen. Als je het mij vraagt zou iedereen zijn tenen moeten bedekken. Dat is dan ook één van de redenen dat ik sokken zo leuk vind. Wat zeg ik, leuk vind? Nee, ik ben gek op sokken. Echt waar. Ik houd van sokken. En ja, tegenwoordig zijn Happy Socks helemaal hip, in het bijzonder als je een zakenman bent die Italiaanse maatpakken draagt. Maar mijn liefde voor sokken gaat zo veel verder dan dat…

Sokken zijn gewoonweg fantastisch. Alleen al vanwege hun gave om voeten te bedekken, maken ze de wereld er een stuk mooier op. Bovendien vormen ze de perfecte manier om het kind in jezelf los te laten. Zeg nou zelf; Een goed paar sokken verandert iedere houten vloer in een geweldige glijbaan.
Maar er is meer. Ik ben 30, heb net een huis gekocht en heb een drukke full-time baan. Een volwassen leven met volwassen verantwoordelijkheden. Herkenbaar toch? Er wordt verwacht dat we er representatief en professioneel uitzien. Hoe kun je de dag dan beter beginnen dan met een paar Minnie Mouse sokken? Winnie the Pooh sokken zijn de ultieme manier om de maandagochtend-depressie tegen te gaan. Of, als ik echt een positieve boost nodig heb, waarom geen twee verschillende sokken? Mijn vrolijk gesokte voetjes stop ik in elegante laarzen en ik ben klaar voor een nieuwe professionele dag.

Als ik m’n meloenensokken aan heb, kan ik de hele wereld aan. Nare dag op het werk? Wie maakt me wat, ik heb lekker toch mijn pinguïnsokken aan. In de file? Wie maakt me wat, ik heb lekker mijn Sneeuwwitje-en-de-7- Dwergen sokken aan. Zijn mensen vervelend? Wie maakt me wat, ik heb mijn olifantensokken aan. Lekke band? Wie… Nouja, je snapt m’n punt. Het is mijn kleine vrolijke geheimpje in deze volwassen wereld. Kun je je voorstellen hoe sterk ik in m’n schoenen sta als ik één leeuwensok en één Donald-Duck-sok draag! En als ik echt een rotdag heb, kan ik altijd naar de wc lopen, mijn laarzen uittrekken en even lekker naar m’n sokken staren.

Of, en nu ga ik los, een nieuw paar sokken kopen! Sokken heb je nooit genoeg. Ze zijn als schoenen, maar betaalbaarder. Ze zijn als comfort food, maar zonder dikke kont. Als vrouw met rondingen is kleding kopen soms lastig. Niet met sokken! Ze passen altijd! Ze zullen je er nooit aan herinneren dat je een kilo bent aangekomen. Je hebt nooit een grotere maat nodig. Sokken staan altijd voor je klaar.
Toen ik mijn liefde voor sokken opbiechtte tegen een vriendin, zei ze; Maar daarvoor kun je toch ook ondergoed gebruiken? Nou mooi niet! Het dragen van Mickey-Mouse-sokken op je dertigste is grappig. Het dragen van Smurfenondergoed op je dertigste is gewoon raar. En een beetje eng. En onaantrekkelijk. En als iemand dat wel aantrekkelijk vindt… Nou, da’s alleen nog maar enger.

Dus ik ben blij dat het sokkenseizoen eraan komt. Noem mij vreemd, maf, idioot of een raar. Noem me gestoord, niet helemaal 100, of kinderachtig. Maar er is zo veel gedoe in deze wereld en ik probeer van die van mij gewoon iets leuks te maken.
Wat kan ik zeggen: Het leven is te kort voor serieuze sokken.

Life´s too short for serious socks!

Life´s too short for serious socks!


Still too short...

Still too short…