1 september 2014
Vorige week liepen we door de stad toen we werden aangesproken door zo’n promotiemedewerker op straat. Een fris meisje met groene schort van Hello Fresh. Dat is een nieuw hip concept met groenten. Je kunt dan iedere week een pakket thuis laten bezorgen met daarin ingrediënten voor 3 of 5 maaltijden. Je moet het alleen wel zelf even koken.

Enfin, dat meisje zag ons, ze dacht: ‘Die zijn de mijne!’ en stelde dè openingsvraag waarop iedereen wel ´ja´ mòèt antwoorden: ‘Hello! Houden jullie ook van een lekkere gezonde maaltijd?’ Waarop ik in alle eerlijkheid zei: ‘Nou, wel van lekker, maar niet zo van gezond eigenlijk…’ Restte het frisse meisje alleen ons nog beteuterd een prettige dag te wensen. Niels moest lachen. Wat had ik het frisse meisje even zwaar gedist zeg! Toegegeven; Ik vind het meestal lollig om die straataasgieren de mond te snoeren, maar in dit geval was ik alleen eerlijk. Heus!

Regelmatige lezers van mijn blog weten dat ik helemaal niets heb met de hele hypergezond-met-superfood- geitenwollen-sokken-rare-ingrediënten-en-baard-trend.
‘Neeeeee!’, zegt de gezondheidsmaffia, ‘Het is geen trend maar een way of life!’ Nu heb ik het idee dat deze ‘way of life’ zich nu nog vooral concentreert rondom Amsterdam en ’t Gooi. In de rest van Nederland lachen ze je namelijk gewoon nog keihard uit als je een wortelsap bestelt. Wat? Zuurdesembrood? Een pistoletje kun je krijgen! In de supermarkt tref je al wel van die vage potjes met zaadjes die overal goed voor zijn, behalve voor je portemonnee. Dat is dan dus superfood. En man, als je dat in je winkelmandje hebt liggen, nou dan hoor je er pas echt bij!

Volgens mij hebben de geitenwollensokken onder elkaar ook een aparte groet, net als motorrijders. Of zoals homo’s een gay-dar hebben, herkennen superfoodfreaks elkaar ook. Misschien wel via geursignalen, want het is natuurlijk maar een kleine stap van zemelen naar geen deodorant en scheermesjes meer. Dat achterlijke übervoedsel wordt meer en meer het statussymbool van een groepje dat zichzelf nogal verlicht en verheven lijkt te voelen boven het plebs. Alsof ze een soort spannend geheimpje met elkaar delen. Heb jij het ook ontdekt? Ja? Oh wat goed voor je, snoes!

Laat ik duidelijk zijn. Ik hoor bij dat plebs en daar ben ik blij om, snoes! Ik wil best gezond eten, maar dan wordt het een salade. Liefst kant en klaar, en anders met sla uit een zakje, want een krop snijden vind ik een hoop werk en ik houd niet van zand in m’n eten. Ik houd van patat, frikandellen en mayonaise en daar voel ik me niet schuldig over. Ik kom geen energie tekort, kan gewoon naar de wc, ben niet tonnetjerond en, het zal je verbazen; Ik draag geen gouden ketting met mijn naam erop en zit niet op straat voor m’n voordeur.

Maargoed, openminded als ik ben (en er zat een € 20,- kortingsbon bij de post, dat hielp ook) heb ik toch de website van dat Hello Fresh bezocht. En eigenlijk is dat concept zo gek nog niet. Je hoeft niet meer over je eten na te denken, de gerechten zijn gevarieerd, vers en normaal. Geen gedoe met humus, acaïpoeder en hennepzaad. Addertje onder het gras is dat je wel meteen een abonnement aangaat en het is natuurlijk niet goedkoop. Verder is het een vast pakket, dus lust je het niet dan heb je een probleem. Je kunt niet zeggen; deze week effe niet want ik moet geen geitenkaas en doradefilet. En dat is echt jammer, want ik betaal niet de hoofdprijs voor iets dat ik niet lekker vind.

Dus, beste Hello Fresh: Dat gezonde eten is prima, maar als ik een maaltijd niet lust, kan ik die dan niet gewoon ruilen voor een Hello Frikandel?