20 augustus 2014
Ik heb zo m´n principes. Van sommigen word ik een leuker mens: ‘Eerlijk duurt het langst’, ’Fouten maken is menselijk, het gaat erom hoe je het oplost’, etc. Van sommigen word ik strontvervelend: ‘Als ik je niet interessant vind, vraag ik je ook niets.´ Of: ´De grap moet gemaakt worden, hoe hard ie ook is´. Andere principes zijn ronduit vermoeiend. Zo boycot ik de chipknip. Een overbodig iets dat met grof geweld door de strot van de consument werd geduwd. Ik kon nergens m’n auto meer kwijt. Ik geef toe; dit principe was niet altijd even handig.

Laatst betrapte ik mezelf op een ander principe waarmee m´n leven er niet makkelijker op wordt. Ik weiger namelijk een maatschepje te kopen voor waspoeder. Dat zit zo; Eerst waste ik met vloeibaar wasmiddel, maar daar gaat de machine muf van ruiken. Dus stapte ik over op waspoeder. Vroeger kreeg je daarbij een gratis maatschepje. Maar wat denk je? Nu niet meer! Geloof me, ik heb de pakken erop nagekeken. Uiteindelijk koos ik voor het AH huismerk, want daar stond op: Voor een gratis maatschapje, ga naar www.ah.nl. In kleine lettertjes, maar het stond erop.

Dus, op jacht naar het maatschepje. Er staat vast een grote knipperde button op de home page met ‘Vraag hier uw gratis maatschepje aan!’, dacht ik. Maar nee hoor. Nergens te vinden. Onder welke subkop hoort zoiets dan? De veelgestelde vragen? Daar zou dit bovenaan moeten staan. Heel Nederland wil toch zo’n gratis maatschepje? Maar nee, zelfs de minst gestelde vraag ging niet over m’n schepje. De zoekfunctie dan. 2 Resultaten! Eentje over koffie, die was het niet. ‘AH maatschepje’, dat zal hem zijn! Er verschijnt een veelbelovend plaatje met 4 blauwe maatschepjes in verschillende maten. Eronder de prijs van € 4,29. Pardon? Dat is best een verschil met gratis.

Mijn gevoel verhoudt zich inmiddels tussen fanatiek en pissig in. Tussen: dit moet ik tot op de bodem uitzoeken, en verdikkeme als het op zo’n pak staat moet het niet zo moeilijk zijn! Er zat nog maar één ding op. De klantenservice een mailen. Net als andere bedrijven wil AH liever niet dat je je vraag daadwerkelijk stelt, dus het was even zoeken hoe ik een mailtje kon sturen. Dan moet je nog allerlei categorieën en subcategorieën kiezen en weet u echt zeker dat uw vraag niet bij veelgestelde vragen staat? Meneer Heijn, weet u wat? Stuur ik een mailtje, zoekt u lekker zelf uit op welke afdeling deze thuishoort. Enfin, mijn vraag gesteld. En toen maar afwachten.

Na 3 dagen kreeg ik antwoord. Wat was mijn adres, want dan stuurden ze mijn gratis maatschepje direct op! Nou, dat viel niet tegen. Vol verwachting klopte mijn hartje. Wanneer zouden ze aanbellen met mijn pakketje? Ik kon niet wachten! Plotseling lag er een vage envelop op de mat. Oh, dit is vast de brief waarin staat dat mijn maatschepje klaarligt bij de winkel. Neen. Het was niet één maatschepje. Het waren twéé maatschepjes. In de envelop zaten twee hele kartonnetjes waar je een maatschepje van kon vouwen.
Waardeloze krengen! Na 3 wasbeurten waren ze stuk. En toen ik de tweede kartonnen ingedeukte origami desillusie met passie in de prullenbak mieterde, zwoor ik: ‘Ik betaal nooit één cent voor een waspoeder maatschepje!’

Met als gevolg dat er altijd een beetje ‘collateral damage’ onder het bakje van mijn wasmachine ligt. Maar dat was juist een teken van volharding. Van doorzettingsvermogen en ik-laat-niet-met-me-sollen. Tot ik gisteren voor de zoveelste keer de halve inhoud van mijn waspoederblik over het bakje, de grond, mijn schone kleding, schoenen en handen gooide. Dat was dat. Ik móét nu een maatschepje. Goedschiks, dan wel kwaadschiks.

Maarja, waar koop je die dingen? Want ik ga daarvoor natuurlijk uit principe niet naar de Appie…