9 juni 2014
Ik heb altijd een hekel gehad aan boodschappen doen. Toen ik nog onregelmatige diensten had kon ik enigszins de drukte vermijden, maar sinds ik net als de rest van Nederland een normale 9 tot 5 of 6 baan heb, is dat geen optie meer. Nederland en ik doen tegenwoordig tegelijk boodschappen en volgens mij doen we dat allemaal in dezelfde Appie. Sinds Niels en ik burgerlijk samen de boodschappen doen is het al een stuk draaglijker. Zeker sinds het zelfscannen. We blijken we een geoliede machine.

We hebben een strakke taakverdeling, want anders kun je geen geoliede machine zijn. Niels levert de lege flessen in en ik haal vast de kar en de scanner. Als ik een centje heb tenminste, anders loopt de machine hier vast. Ik zet mijn handtas-plunjebaal in het kinderzitje, de scanner in de houder en ik bewaak de kar. Niels hanteert intussen het boodschappenlijstje en pakt de meeste spullen, ondertussen roepend wat ik kan pakken. Zo doen we onze vast route door de winkel en zijn we snel klaar. Ook al moeten we ons een weg banen door onhandig Nederland dat gesprekken aanknoopt in het midden van het gangpad en AH-medewerkers die precies moeten bijvullen bij mijn kant-en-klare Italiaanse maaltijdsalade.

Sinds 19 maart 2014 heeft de Appie echter het programmaatje op de zelfscanner geupdate. En sinds die dag, dames en heren, is boodschappen doen werkelijk een feestje. De reden daarvan is eenvoudig, beschamend en grappig tegelijk, maar het werkt. Voor mij wel in elk geval. Wat dat ook moge zeggen over mijn intelligentieniveau. Wat kan ik zeggen, ik ben nu eenmaal makkelijk te vermaken.

Want sinds 19 maart doet die handscanner ‘Ka-tsjing’ (het geluidje van een rinkelende kassa) als je een bonus-aanbieding te pakken hebt. En als je een halve bonus-aanbieding scant, dan hint ie dat je er nog eentje moet pakken voor de korting. Ik weet het, het is kinderlijk eenvoudige marketing om meer te verkopen. En ik trap ik daar met open ogen in. Waarom? Nou, ten eerste omdat het mijn beloningssysteem aanspreekt. Dat geluidje is blijkbaar de ultieme beloning voor deze zwakzinnige. Ten tweede omdat ik het gewoon ontzettend lollig vind. Telkens als ik een bonusaanbieding scan roep ik hard ‘Ka-tsjing’ mee met de scanner. Dat vinden omstanders misschien raar, maar ik weet wel beter. Dit heeft boodschappen doen een compleet andere dimensie gegeven. Wat zeg ik, het heeft ons leven verrijkt.

Vòòr 19 maart 2014 zaten we in een vicieuze cirkel van gerechten en was het toevallig als we eens gebruik maakten van een bonusaanbieding. Soms hadden we zelfs geen bonus. In ons leven na 19 maart is dat ondenkbaar. Nu wachten we iedere week met smart op het bonuskrantje en bedenken wat we gaan eten aan de hand van de bonusaanbiedingen. Zo eten we gevarieerder en kan ik vaker ‘Ka-tsjing’ meeblèren met de handscanner. Kortom, een win-win-situatie.

Mijn hart maakt elke keer een sprongetje als ik het bonus-bedrag onderaan de bon zie. Wat besparen wij toch een hoop sinds deze revolutionaire aanpak.

Zijn onze weekboodschappen dan ook echt goedkoper geworden?
Nee, dat niet. Maar een lol dat we hebben!