16 mei 2014
Lief dagboek,

Dit weekend moet ik me helemaal overgeven. Eerlijk is eerlijk, daar heb ik zelf om gevraagd, maar hoe dichterbij het komt, hoe lastiger ik het vind. Dat brengt De Controlfreak in me naar boven.
Dat verbaast natuurlijk helemaal niemand die mij een beetje kent. Maar in dit soort situaties neemt De Controlfreak volledig de overhand en lijkt Marissa ondergeschikt.

Niels heeft een weekendje weg voor ons saampjes gepland. Eigenlijk is het niet eens een weekendje, het is maar één nachtje. We hadden een bon voor een hotelovernachting, dus Niels zou het regelen en ik zou me eens lekker laten verrassen. Dat klinkt natuurlijk hartstikke leuk en dat is het ook, maar ook spannend. Want ik ben er niet goed in om me te laten verrassen. Ik probeer namelijk altijd risico’s uit te sluiten. Leuk om spontaan iets te doen, zolang ik maar beslis hoe spontaan, waar spontaan, wanneer spontaan en hoe laat spontaan.

Inmiddels weet ik per ongeluk ietsje meer. Het wordt Zeeland. De weersverwachting is zon-zonniger-zonnigst, dus dat risico is tot een minimum beperkt. Als het nou maar niet te warm wordt…
We gaan zaterdag eerst uit eten, en ik ben dol op uit eten, dus ook dat zit wel snor. Als het nou maar wel een gezellig restaurantje is met een fijn menu…
Niels heeft een hotel uitgezocht en aangezien we allebei van een beetje comfort houden, zal ook dat wel goed gaan. Als het nou maar wel schoon is en ’s nachts zonder herrie en geen rokerskamer…
Ach, mijn lief heeft het beste met me voor dus dit gaat helemaal goedkomen!

‘Lieverd, zorg je dat je sportieve kleding meeneemt?’ Pardon!? Wat gaan we doen dan? Wat voor sportieve kleding dan? Moet ik mijn smurfenblauwe joggingpak aan? Is een spijkerbroek met gympen sportief genoeg? Worden mijn kleren vies? Moet ik een korte broek aan? Gaan we veel lopen? Wat voor schoenen moet ik aan? Zijn Allstars goed, of stevigere gympen? Moet ik een shirtje met mouwen aan, of juist zonder? Is het iets met water/modder/zand? Kan ik mijn bril ophouden?

En ik moet nog stofzuigen, wasjes draaien, boodschappen doen, benen epileren, kattenbak verschonen, badkamer schrobben, naar Trendhopper, mailtje sturen, keuken schoonmaken en dat allemaal voordat wel weg gaan, want daarna houdt in mijn hoofd wereld op te bestaan ofzo.
Oftewel De Controlfreak ten top. Ik lachte mijn moeder vroeger altijd uit als ze 3 weken voor de vakantie de koffers al klaar had liggen, lijstjes had met welke Frans Bauer en BZN- CD’s mijn broer en ik nog op een cassettebandje moesten zetten en dat de batterijen voor de gameboy nog opgeladen moesten worden. Maar ik ben geen haar beter. Blijkbaar is vakantiestress is erfelijk bepaald. En blijkbaar valt een nachtje-weg in mijn hoofd ook onder vakantie.

Inmiddels heb ik 2 ultrakorte broekjes, 2 drie-kwart broeken, 4 shirtjes, 1 paar ballerina’s, 1 paar Allstars, 1 paar gympen, 1 bikini, 1 badhanddoek, 2 vestjes en 3 setjes ondergoed in mijn trolley gepropt. Want ja, je weet maar nooit!

Jeetje… Was ik maar zo iemand die zou afvallen van stress.